ΕΜΠΑ: Η άγνωστη αντίσταση της Δωδεκανήσου

Ελάχιστοι έχουν την τύχη να γνωρίζουν το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΝΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ που έδρασε και στο νησί μας....Σώζεται προκήρυξη της με την σφραγίδα της Τοπικης οργάνωσης Λέρου που έδρασε με κορυφαία της μορφή τον αείμνηστο γιατρό Γεώργιο Μπουλαφέντη...Δυστυχώς οι πολιτικές εξελιξειςκαι οι συνθήκες στην Λέρο (βλέπε σχετ αρθρο Θ Μεγαλοοικονομου)δεν επέτρεψαν την αναδειξη αυτης της αντιστασιακης  δρασης στο νησί μας.....Ας ελπίσουμε οτι καποια στιγμή θα αναδειχθεί αυτη η δράση....΄Αλλο μη αναδειχθέν γεγονός η ηρωική πράξη 2 νέων ,του αείμνηστου γιατρου μας Δημήτρη Μπουλαφέντη και του ............ που κατέβασαν την Γερμανική σημαία απο τό Καστρο....

Οποιος θέλει να δημοσιοποιήσει καποια έγγραφα,'η να μας αφηγηθεί οτι γνωρίζει σχετικά με την ΕΜΠΑ Λέρου,θα είμαστε
στην διαθεση του ,να καταγραψουμε και να αναρτησουμε στο διαδίκτιο οτι μας δώσει..
Φιλικά Χρηστος Καρπαθακης   6984156902 ,eeial@yahoo.com

Κώστας Κογιόπουλος 
ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Μετά την γερμανική παράδοση και την αποχώρηση του Ιερού Λόχου οι Άγγλοι έμειναν περίπου δύο χρόνια στα νησιά, που πέρασαν στην βρετανική στρατιωτική διοίκηση, υπό την ηγεσία του στρατηγού Paget.
Το 1945, επιβαίνοντας στο «Αβέρωφ», σε μια συμβολική πράξη, επισκέφθηκε την Ρόδο, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός. Όλο το νησί τον υποδέχθηκε στο λιμάνι, με εκδηλώσεις υπέρ της ενώσεως με την Ελλάδα, παρουσία της Αγγλικής αστυνομίας.
Ο στρατηγός Paget διατήρησε το ιταλικό φορολογικό και διοικητικό σύστημα, εκτός από τους φασιστικούς και ρατσιστικούς νόμους. Η παλιά αγγλική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» εφαρμόστηκε στα Δωδεκάνησα. Διατήρησαν τους Ιταλούς υπαλλήλους στις θέσεις τους και κράτησαν διφορούμενη στάση.
Ο Ελληνικός πληθυσμός είχε κουρασθεί από τους διάφορους κατακτητές και σωτήρες και δεν είχε άλλη υπομονή. Άρχισαν να δημιουργούνται αντιδράσεις και δημιουργήθηκε η οργάνωση ( Ε.Μ.Π.Α.) με στόχο την άμεση ένωση με την Ελλάδα.
Τελικά και οι Άγγλοι θα φύγουν και στις 31 Μαρτίου 1947, δηλαδή 90 ημέρες μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης, ανέλαβε ο Έλληνας στρατιωτικός διοικητής. 





ΕΜΠΑ: Η άγνωστη αντίσταση της Δωδεκανήσου

By www.N-A.gr
• Τα Νέα: H «άγνωστη» αντίσταση της Δωδεκανήσου - Tην «άγνωστη» και από τα σχολικά εγχειρίδια, σήμερα, ιστορία αντίστασης της Σύμης και της Δωδεκανήσου ώς την Ένωση καταγράφει, με ντοκουμέντα, βιβλίο του Eλευθέριου I. Διακογιάννη. Ποια μυστικά έκρυβε η βρετανική κατοχή στα Δωδεκάνησα την περίοδο 1945-1947; Ποιος και γιατί ίδρυσε το Εθνικό Μέτωπο Πανδωδεκανησιακής Απελευθέρωσης, που έδρασε με στόχο να φύγουν τα βρετανικά στρατεύματα, να μη δοθεί «καθεστώς αυτονομίας» ή κάποιο νησί στην Τουρκία και να ενωθεί η Δωδεκάνησος με την Ελλάδα; Ποιοι ήταν οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας μελών του ΕΜΠΑ στο νησί Σεσκλί της Σύμης; Και ποιοι συνεργάσθηκαν με τους Ιταλούς κατακτητές της Δωδεκανήσου; Απαντήσεις δίνουν ανέκδοτες αφηγήσεις και, κυρίως, 107 έγγραφα - ντοκουμέντα στο βιβλίο «Οι ανυπότακτοι της Σύμης - Βρετανική Κατοχή στα Δωδεκάνησα» του χειρουργού οδοντίατρου Ελευθέριου I. Διακογιάννη, στελέχους του ΕΜΠΑ, το οποίο θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Προσκήνιο - Άγγελος Σιδεράτος. Βιβλίο το οποίο περιλαμβάνει και αποκαλύψεις από τους Μανώλη Γλέζο, Βάσο Λυσσαρίδη, Βάσο Μαθιόπουλο και Αλίκη Παλοηδήμου. «Το πρωινό της Τετάρτης, 28 Απριλίου του ‘43», γράφει ο Ελευθέριος I. Διακογιάννης, «το σκάσαμε, με κίνδυνο της ζωής μας, από τη Σύμη και από την κατεχόμενη από τη φασιστική Ιταλία Δωδεκάνησο. Ο Θοδωρής Χατζηστρατής κι εγώ θέλαμε να πάμε στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσουμε τους ναζί. Τότε, ούτε κατά διάνοια είχαμε σκεφθεί να γράψουμε ένα βιβλίο. Το μόνο που μας ένοιαζε ήταν να στείλουμε ένα μήνυμα ανυπακοής κατά του φασισμού και του ναζισμού. Και να πολεμήσουμε για την Ένωση των νησιών μας με την Ελλάδα
    
31 Μαρτίου 1947: Στη Ρόδο υποστέλλεται η βρετανική σημαία και τελειώνει η δίχρονη βρετανική κατοχή. Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «TA NEA», με κύριο θέμα την Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα

• Symi-Island: Ιστορία \ Απελευθέρωση - Στην περίοδο του Β΄παγκοσμίου πολέμου πολλοί Συμιακοί, εντός και εκτός του νησιού, άλλοι εξόριστοι και μέλη των παροικιών της Αττικής και της Αιγύπτου κατατάχτηκαν εθελοντικά στο Σύνταγμα Εθελοντών Δωδεκανησίων με πρώτο διοικητή το Συμαίο Μάρκο Κλαδάκη και στον Ιερό Λόχο που συγκροτήθηκε στην Αίγυπτο το 1942. Έτσι διακρίθηκαν στον πανεθνικό αγώνα κατά των κατακτητών και αναδείχτηκαν σε κύρια δύναμη κρούσεως, η οποία εξανάγκασε τους Γερμανούς να παραδώσουν τη Δωδεκάνησο στους συμμάχους. Γι’ αυτό η υπογραφή του Πρωτοκόλλου της παράδοσης της Δωδεκανήσου από τις Γερμανικές δυνάμεις του Ν.Α. Αιγαίου στους συμμάχους, έγινε στις 8 Μαΐου 1945 στη Σύμη (οικία Καμψοπούλου).Επικεφαλής των Γερμανών ήταν ο στρατηγός Wagener, ενώ των συμμάχων ο Συνταγματάρχης Auckland. Όμως η Αγγλική διοίκηση παίρνει χαρακτήρα κατοχής και οι νησιώτες βλέπουν την ένωση με την Ελλάδα να διακυβεύεται. Τότε ιδρύεται στην Κω το Εθνικό Μέτωπο Πανδωδεκανησιακής Απελευθέρωσης ( Ε.Μ.Π.Α.). Το Ε.Μ.Π.Α. διαδίδεται και στη Σύμη. Η Αγγλική διαχείριση κράτησε ως το Μάρτιο του 1947, οπότε, σε εκτέλεση των αποφάσεων της Συνθήκης Ειρήνης (Παρίσι 10-2-1947) παρέλαβε η Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση υπό τον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη την Αρχή. Ο νόμος 518/48 «περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα», δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως τον Ιανουάριο του 1948.
• Βάσος Λυσσαρίδης: Ομιλία Βάσου Λυσσαρίδη στα Δωδεκάνησα 17 Ιουλίου, 2005 - «Ταπεινός οδοιπόρος στα σταυροδρόμια της ιστορίας απολογούμαι στη δικαιωμένη, τη λεύτερη Δωδεκάνησο για το αδικαίωτο μήνυμα που μεταφέρω από την Κύπρο των άταφων νεκρών, την Κύπρο των αδικαίωτων ονείρων, την Κύπρο των προσφυγικών νεκροταφείων, την Κύπρο του δήθεν διάτρητου συρματοπλέγματος, την Κύπρο των ξεχασμένων αγνοούμενων και των αδούλωτων εγκλωβισμένων. Με συμμετοχή στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, πιο ριψοκίνδυνη για τους Δωδεκανήσιους με την Ιταλική κατοχή. Με τους Γλέζους στον μητροπολιτικό χώρο να κατεβάζουν τη ναζιστική σημαία, τους Διακογιάννηδες και τους Κλαδάκηδες τη Βρετανική σημαία, και τον Σολωμό να πληρώνει με τη ζωή του στην προσπάθεια να κατεβάσει την Τουρκική κατοχική σημαία. Τούπαν Θα πεθάνεις για ένα τίποτα. Αποκρίθηκε. Καλύτερα παρά να ζεις για ένα τίποτα
• Ριζοσπάστης: Καθ’ οδόν στη Μνήμη - Ενα διαφορετικό οδοιπορικό θα επιχειρήσουμε σήμερα. Ενα ταξίδι στην Ιστορία, στη Μνήμη και στους Αγώνες του τόπου μας αλλά και στη ζωή του Ελευθερίου Ι. Διακογιάννη, του γενναίου ανθρώπου που έφυγε, αφού έγραψε τη δική του ιστορία, αφού έδωσε τις δικές του μάχες και κέρδισε τους αγώνες, προκαλώντας έτσι τη μνήμη μας να τον κρατήσει για πάντα μέσα της.
• Σημερινή: Ερωτήματα για το ρόλο των Άγγλων στα Δωδεκάνησα - Παρουσίαση βιβλίου Ελευθέριου Διακογιάννη.
• Διασπορά: Ελευθέριος Διακογιάννης: Οι ανυπότακτοι της Σύμης - Σε ποια γεγονότα ρίχνουν φως αναλυτές και ερευνητές; Τι “λένε” τα ντοκουμέντα και τα έγγραφα που δημοσιοποιούνται; Ποιος ήταν ο κοινωνικός, πολιτικός, οικονομικός και πολιτιστικός “περίγυρος” στη Σύμη και στα Δωδεκάνησα τη δεκαετία του 1940; Πώς ζούσαν οι Συμιακοί και οι Δωδεκανήσιοι τον 20ό αιώνα; Τι μαρτυρούν (40+2) σπουδαίοι Συμιακοί; Τι γράφει και τι αποκαλύπτει ο συγγραφέας Ελευθέριος Ι. Διακογιάννης, αντιστασιακός και στέλεχος του Ε.Μ.Π.Α.; Ποιές πτυχές της αποσιωπημένης ή διαστρεβλωμένης από τους ξένους και το κατεστημένο, ιστορίας των νησιών αναδεικνύει; Γιατί έγραψε το βιβλίο “Οι ανυπότακτοι της Σύμης - Βρετανική Κατοχή στα Δωδεκάνησα“; Και γιατί αποφάσισε -τρεις μήνες πριν να πεθάνει- ότι όλα τα κέρδη από την πώλησή του θα δοθούν για την προβολή των αγώνων του Ε.Μ.Π.Α;